Η Τελική μάχη της ελπίδας με τους μύθους αιώνων

Η Τελική μάχη της άδειας τσέπης με το περιβάλλον

Η Τελική μάχη της ελπίδας με τους μύθους αιώνων

Οικονομική κρίση VS 2012

Οι προφητείες για το τέλος του κόσμου , για την έλευση του κομήτη Nibiru ,για το λιώσιμο των πάγων, για την ευθυγράμμιση των πλανητών, για τις ηλιακές καταιγίδες, για το ημερολόγιο των Μάγια φαντάζουν στα μάτια μου σαν ακαταλαβίστικα παραμύθια του Νοστράδαμου σε κουκουλοφόρους της Ιεράς Εξέτασης

Δυσνόητοι συλλογισμοί σε απροσάρμοστα μυαλά με λάθος αποτελέσματα

Έχω κατασταλάξει στην άποψη ότι ένα συνονθύλευμα από αστάθμητους παράγοντες θα επηρεάσουν την καθημερινότητα σε πολύπλευρα επίπεδα τα οποία εν μέσω σύγχυσης μπορούν να παρερμηνευτούν ως Κατακλυσμός του Νώε, ως καταστροφή του κόσμου, ως οικονομική κατάρρευση του υπάρχων χρηματοοικονομικού μοντέλου. Ανάλογα με τον πολιτισμό , την οξυδέρκεια του καθενός, το γνωστικό επίπεδο, και την κρίση μας θα ερμηνευτεί η κατάσταση ποικιλοτρόπως

Πολλά φαινόμενα τα οποία διαδραματίζονται και καινούριων που έπονται είναι αποτέλεσμα από την κραυγή του πλανήτη που προσπαθεί να εισχωρήσει στα πολύβουα μυαλά των ανθρώπων που ζουν στις πόλεις. Το ουρλιαχτό των ενεργειακών κοιτασμάτων που τελειώνουν, ο ψίθυρος του διαστήματος και οι κίνδυνοι του, ο θόρυβος από το λιώσιμο των πάγων, η βουή του σεισμού, το σφύριγμα του ολέθρου πάνω στο τσουναμι, το θρόισμα των φύλλων από τα δέντρα που κόβονται, ο αλαλαγμός από την πανίδα του πλανήτη, έρχονται και συμπληρώνουν το υπόκωφο κλάμα των ανθρώπων δια μέσου του σπαραγμού της μάνας που δεν έχει να θρέψη τα παιδιά της, από την φωνή του επαναστάτη για νέες αρχές και θεσμούς, από το γρύλισμα αυτών που προσπαθούν να επιζήσουν, από την κενή σιωπή των κερμάτων στο πορτοφόλι, έως ότου η ιαχή από το σάλπισμα της αλλαγής να μας ξεκουφάνει!

Αντιλαμβάνομαι ότι όταν ακούτε περί καταστροφής του ήδη υπάρχων πολιτισμένου κόσμου συμφώνα με την θεωρία των Μάγια για το 2012 μειδιάτε και σκέπτεστε ότι είναι μυθοπλασίες. Όταν ακούτε για την οικονομική κρίση η οποία τείνει να κορυφωθεί παγκόσμια το 2012 ελπίζετε ότι δεν πρόκειται να έχει τόσο σοβαρές επιπτώσεις σε εσάς και τους γύρω σαλεύετε σκεφτείται το συνδυασμό αυτών των δυο θεωριών?

Η Αφρική ήδη έχει αρχίσει να επαναστατεί σε αρχές και θεσμούς με πρωτεργάτες την Τυνήσια και την Αίγυπτο , Συρία ενώ λιμοκτονεί δεκαετίες, η Λατινική Αμερική είναι ένα ηφαίστειο επαναστατών όπου ονειροβατούν σε εφιάλτες περιμένοντας τον κομαντάτε che σαν άλλος μαρμαρωμένος βασιλιάς να δώσει το έναυσμα της επανάστασης. Η Ευρώπη είναι ένας λάγνος καλόγερος που ασελγεί μαζί με την αγαπημένη του ( Άγαλμα της Ελευθερίας ) σε βάρος όλου του κόσμου με τις ευλογιές του πολιτισμού και της θρησκείας. Το τέλος του έρχεται όταν σβήσει η δάδα της ερωμένης του από έλλειψη πετρελαίου η οποία θα ρίξει σκότος στον κόσμο θυμίζοντας Μεσαίωνα. Η Αυστραλία σαν ακρωτηριασμένο καγκουρό θρηνεί το Maryland.Στην Ασία οι άνθρωποι ως τελευταίοι τροχοί της αμάξης ξεσκίζουν τις σάρκες στους στις ροδές της εξέλιξης ζητώντας ένα πιάτο ρύζι. Το επιδόρπιο τους όμως είναι τα μανιτάρια της Χιροσίμας και του Ναγκασάκι

Δεν περιμένει κανείς να ξυπνήσει στις 21-12-2012 και να δει να σκοτεινιάζει το τοπίο και φλεγόμενες μπάλες να καταστρέφουν την πλάση. Όπως δεν περιμένει ότι τα super market θα κλείσουν αυτόματα και τα χωράφια θα καταστραφούν. Η οικονομική κρίση όμως σε συνδυασμό με τις περιβαντολογικές αλλαγές που έπονται είναι σαφές ότι θα μειώσουν τον πληθυσμό της γης δραστικά. Άρα μια μη ελεγχόμενη κατάσταση την οποία την οδηγούμε εμείς στο 2012 και όχι αυτή προς εμάς.

Δεν αντιλαμβανόμαστε το νόημα , τον σκοπό, τον λόγο ύπαρξης θεωριών για μια παγκόσμια καταστροφή. Για πρώτη φορά η λογική επικρατεί του φόβου. Γνωρίζουμε όμως ότι η λογική είναι βασισμένη σε εμπειρίες , μνήμες , πιστεύω αυτών που έχουμε δει ή ακούσει. Πως είναι δυνατόν να εισάγουμε τη λογική σε κάτι που δεν γνωρίζουμε και δεν είμαστε σε θέση να το αναληφθούμε? Η κατανόηση σε καινούρια γνωστικά επίπεδα είναι η πρώτη εξίσωση του προβλήματος.

Το κουτί της Πανδώρας είναι ορθάνοικτο και τα δεινά μας πλήτουν. Στο βάθος όμως το χαμόγελο της ελπίδας με παρασέρνει.

Ελπίζω και εγώ να είναι όλα μια κακόγουστη φάρσα, ελπίζω να μπορώ να ακούω την φωνή της ελπίδας και να την έχω αρωγό για το μέλλον, ελπίζω και εγώ για την αλλαγή νοοτροπίας των ανθρώπων γιατί θεωρώ ότι αυτό είναι το κλειδί.

Από το ελπίζω εγώ να φτάσουμε συνειδητά στο ελπίζουμε εμείς.