Το χαμόγελο ενός χαζού

Το κούρεμα του ονείρου είναι ανεκτίμητο αλλά πληρώνεται με μία ψήφο

Το χαμόγελο ενός χαζού εντοπίζει με χαρακτηριστική ευκολία τους νευρώνες του εγκεφάλου μου. Ακούω το υπόκωφο αυτό γέλιο από τους πολιτικούς και η διάθεση μου χαλάει. Ανοίγω την τηλεόραση για να χαλαρώσω και πέφτω πάνω σε ειδήσεις, παθαίνω μελαγχολία! Αποφασίζω να μη ασχοληθώ και να αναλωθώ στη δουλειά και στους γρήγορους ρυθμούς της ζωής. Δεν τα καταφέρνω κάτι μέσα μου με γαργαλά. Ως γενιά θα αναπαυτούμε να χλευάζουμε τους μεγαλύτερους και να απογοητεύουμε τους νεότερους?

Ερωτήματα τριβελίζουν το μυαλό μου και δεν το αφήνουν σε ησυχία. Άραγε πάει η εθνική κυριαρχία? Όλα ιδιωτικά πλέον? Ακόμα και το μέλλον μας? Η παιδεία βρίσκεται σε εξαθλίωση με συνέπεια την καθοδηγούμενη μαζικοποίηση του λαού σε χαμηλά πνευματικά επίπεδα. Υποσχόμενα μυρμήγκια χωρίς βούληση σε αέναο αγώνα επιβίωσης.

Υγεία , στρατός και δημόσιο γίγαντες με πήλινα πόδια. Η καρδιά της Ελλάδος είναι οι τράπεζες , οι πνεύμονες οι πολυεθνικές, ο εγκέφαλος μόσχευμα από την Ευρώπη και το μόνο που μένει ίδιο είναι το αίμα, το δικό μας αίμα που χρειάζεται για να γυρίσει ο ήλιος και θέλει δουλειά πολύ!

Οι συμφωνίες που έγιναν στην Ευρώπη για την Ελλάδα με το χαμόγελο της Γερμανίας, της Γαλλίας μου φέρνουν στο μυαλό το μειδίαμα της τζοκόντα! Αν είσαι πλούσιος είναι χαμόγελο , αν είσαι φτωχός δεν είναι , λογοκρισία στη τέχνη έχω δει στη ζωή και στις ελπίδες όχι

Το χαμόγελο ενός χαζού άραγε είναι αυτού που τον ψηφίζει ή αυτού που ψηφίζεται?